Weekje vier Landen

Dag 2 

Maandag 12 juni

✾ ✾ ✾ 

Nadat we een heerlijk ontbijt te hebben gehad, de nodige flessen water hebben ingekocht zijn we om 10.00 weggereden.

De route naar Vaals wisten wij nog te rijden doordat we vorig jaar eind februari hier ook gefietst hadden. 

Tegen tweeën komen we aan.

Eigenlijk wilden we zitten waar we vorig jaar ook een kop koffie hadden gedronken helaas was het terras helemaal vol

en gingen we zitten bij een banketbakkerij die ook broodjes verkochten. 

We waren blij want het broodje was heel erg lekker.

Met een goed gevulde maag stapten we weer op onze stalen ros en rijden we door naar Duitsland. 

Heel veel glooiende heuvels wat prachtige vergezichten geeft. 

Het is een warme dag 31 graden als je even stil staat, loopt het water over je gezicht en de rug 

We proberen genoeg water te drinken  

Op een gegeven moment hebben we in de gaten dat er een fijn fietspad is en dat blijkt de Vennbahn-Radweg te zijn,

Het is een van de langste fietspaden van Europa wat vroeger een spoorlijn was 

deze loopt door 3 landen Duitsland, België en Luxemburg.

De route begint in Aachen en eindigt in Troisvierges (luxemburg).

Vanaf Aachen, passeren we plaatsjes als Lichtenbusch, en Roetgen en zo nog wat meer kleine plaatsjes 

Dan zien we het bordje Monschau, eerder vandaag hadden we al een hotelletje geboekt.

We moeten via bochten flink naar beneden en dan zijn we in een typisch Duitse Plaats

Deze plaats ligt op een hoogte van ongeveer 420 meter.

Nou dan weet je het wel.

Hotel Graf Rolshausen  , we lopen binnen in het verleden, de sfeer van weleer, niks moderns.

We krijgen kamer 8 op de eerste etage (zie foto)

We nemen een frisse douche in een jaren 70 stijl badkamer helemaal bruin, maar wat een heerlijke douche hebben we gehad.

Tegen achten gaan we naar het centrum letterlijk een trap af en je bent er 

We gaan op het terras zitten bij het eerste het beste restaurant, mensen naast ons zeggen dat de keuken al gesloten is.

Het volgende restaurant is om de hoek op het plein is ook dicht, inmiddels lopen we met een vrouw die ook graag eten wilt.

Nummer drie ook gesloten , dit deed ons een beetje denken aan een eerdere fietsvakantie jaren geleden,

Hoek van Holland acht uur niets was meer open, gelukkig konden we toen terecht bij een shoarmatent.

Deze avond hadden we ook geluk. Bij Hotel Stern op het terras konden we terecht

We namen allebei een schnitzel, erbij was een flinke salade en patat.

De ober een grappige man van begin dertig, sprak een woordje Nederlands,

Hij had gestudeerd in Tilburg , hij vond de huur maar duur en hij vond het maar raar dat je overal moest pinnen,

hij betaalde liever cash want een bankpas vond hij maar niets en vertrouwde de banken ook totaal niet. 

Tijdens het eten hebben we een gesprek met een Nederlandse man en zijn vrouw die uit het zuiden van het land komen.

Hij die jaren in Belgie woonde, vertelde dat hij ook zoveel gefietst heeft en om bergen te vermijden

fietste hij met de beekjes mee en raadde ons dat ook aan. 

Zij gingen weg en wij raken met een volgende stel in gesprek. 

Zij blijken mensen te kennen in Zandvoort die ze jaren geleden hebben leren kennen op vakantie

Na een poosje gaan we allemaal weer naar ons hotel en duiken wij onder ons bloemetjes dekbed.

Vandaag hebben circa 65 kilometer gereden  

Dag 3

Dinsdag 13 juni

✾ ✾ ✾ 

Na heel goed geslapen te hebben onder de bloemetjes 

stond ik fris en fruitig op.

Ronald iets minder goed geslapen, meneer is al een aantal dagen flink verkouden en hoest de longen uit zijn lijf. 

Hij lijkt iets aan de betere hand te zijn.

We hebben beneden in de ontbijtkamer een degelijk maar goed ontbijt. 

Dan pakken we onze laatste spulletjes weer in de fietstassen en gaan naar de garage om de fietsen te halen.

In de hal pakken we onze tassen en plaatsen die op de fiets, we geven de eigenaar de sleutel terug en nemen afscheid. 

We rijden naar het centrum om naar het vvv-kantoor te gaan die bleek nog dicht te zijn.

We moeten weer terug fietsen en zitten dan op de goede weg.

Aangezien we in een dal zaten moeten we dus weer flink omhoog

maar gelukkig gaat het geleidelijk daardoor is het wat makkelijker te fietsen. 

We komen in een dorp Kalterherberg wat ongeveer op 500 meter hoogte ligt.

Er is een Backerei, we stoppen voor een koffie, het is inmiddels half 11,

heel erg , , maar we nemen er iets lekkers bij, Ronald een punt van een Belgische rijstevlaai 

en ik een käsekuchen. Er komt een vrouw achter ons zitten en ik wil iets in het duits tegen haar zeggen

en ze geeft in het Nederlands antwoordt . We schieten in de lach. 

Deze vrouw woont al 17 jaar in België wat letterlijk om de hoek van de Backerei ligt,

zij komen uit de buurt van Rotterdam en waren klaar met Nederland.

Zij hebben een internet bedrijf en kunnen vanuit huis werken en de kinderen waren nog klein,

daarom was de stap voor hun makkelijk te nemen.

Ook zij verteld ons om de Vennbahn te volgen, om de hoek naar beneden en dan kom je vanzelf bij het fietspad 

Super bedankt 

Au Revoir

Inderdaad alleen maar naar beneden, onderaan de heuvel zag het er schilderachtig uit.

En daar konden we de Vennbahn weer op. 

Tegen tweeën nemen we de afslag naar Waimes voor een kleine pauze bij Brasserie Chez Gerty 

ach waarom ook niet , , we bestelden een biertje en een rosétje

Na nog ongeveer twee uurtjes fietsen komen we aan in Sankt-vith.

We durven niet verder te fietsen want de plaatsen liggen hier niet vlak naast elkaar. 

we nemen weer plaats op een terras, het lijkt het enige terras te zijn in de omgeving.

We zoeken online voor een verblijfplaats.

Jawel die vinden we 

Een beetje tipsy mede door de warmte zo'n 30 °g zoeken we het hotel op.

Een jonge man de eigenaar vertelde ons dat hij het huis geërfd heeft van zijn grootouders

Zijn opa was huisarts en het pand was een huisartsenpraktijk. 

De jongen heeft er iets moois van gemaakt.

Wij hebben de wachtkamer , ,  in de gang is het toilet en op de eerste etage de badkamer. 

Na een superlekkere douche te hebben genomen zijn we weer richting centrum gelopen opzoek naar een restaurant.

We lopen een rondje, maar kunnen niet een leuke zaak vinden 

Naast het café waar we in de middag gezeten hebben is een Pizzeria il Vecchio Pozzo  

Er is eigenlijk geen plaats meer,

maar een gast zegt dat twee mensen niet zijn komen opdagen, wij mogen aan dat tafeltje zitten. 

we nemen een drankje.

Biertje, rode wijn en ik nog een Sprite extra , , ze zou een glas brengen maar die vergeet ze , , ik drink wel uit het flesje. 

Als voorgerecht hadden we Carpaccio en Salade caprese 

Ons hoofdgerecht Osso Bucco Milaanse en een Pasticio Pozzo 

als nagerecht een cappuccino. In ons Huisartsenpraktijk-hotel 😄

hebben we nog een cocktail en op aanraden van de hotelier een biertje gedronken gemaakt door zijn broer .

Vandaag waren de gereden kilometers 

circa 50 

Dag 4 

woensdag 14 juni

✾ ✾ ✾

Ronald had in de nacht weer hevige hoestaanvallen waardoor we beiden niet zo goed geslapen hadden,

hoop niet dat hij de andere gasten ook wakker gehouden heeft.

We zijn op tijd de deur uitgegaan want de hotelier deed niet aan ontbijt.

In het plaatsje op zoek gegaan naar een bakker,

we gaven de moed al op tot we een Backerei op wielen zagen,

we kochten wat lekkere broodjes en hoopten nog een boodschappenwinkel tegen te komen. 

gelukkig zagen we al snel een biologische winkel daar kochten we smeerkaas en water.

Een mooi route de hoogte in, op de berg stond een bankje en daar maakte wij mooi gebruik van.

Wij aten hier een broodje en dronken een sapje

ook hadden we contact met Ronald zijn ouders om te vragen hoe het met hun ging en vertelde we hoe het ons verliep. 

Na lang genoeg gezeten te hebben zijn we weer in het zadel gesprongen. Met een flinke snelheid sjeesde we naar beneden. 

Hoe meer je richting zuiden gaat hoe mooier wij het vinden. 

Hoe hoger je komt hoe enger het soms kan zijn, de ene kant een bergwand de andere kant een afgrond.

Met zo een afgrond ga ik op de rem naar beneden vooral als ik weet dat er scherpe bochten aan komen. 

Aangezien ik de route op het stuur heb rijd ik vaak voorop en geef ik aanwijzingen.

We rijden na een poosje de Vennbahn weer op en dat rijd toch wel fijn.

he he eindelijk een plaats waar we koffie kunnen drinken, we zijn op zoek, ik spreek een man aan van een hotel,

zij zijn dicht maar hij kan ons vertellen waar we wel koffie kunnen drinken.

Doe de groeten maar en zeg maar dat Jean-Pierre straks nog komt, zal ik doen Jean-Pierre daag

We rijden naar het desbetreffende hotel en kunnen inderdaad terecht voor koffie. 

Weer terug op de Vennbahn vliegt er een mega grote vogel diverse rondjes boven ons. We stoppen en ik pak snel me camera.

Het blijkt een Zwarte wouw te zijn, familie van de Havik. Heel blij dat het me gelukt is om hem op de foto te krijgen. 

Dan vliegt hij weg en gaan wij ook weer verder.

Onderweg komen we ligbanken tegen, vaak liggen er al mensen op, eindelijk waren de bankjes een keer vrij en konden wij even chillen,

Terwijl Ronald ligt maak ik een broodje klaar, en dan weer in het zadel.

Niet veel later kunnen we niet rechtdoor zoals we zouden moeten.

Er is een tunnel die gesloten is i.v.m. zeldzame vleermuizen en aangezien die beschermd worden mogen de fietsers de rust niet verstoren.

We staan nog even te bedenken hoe we dan moeten, er is maar één ander weggetje die links omhoog gaat

en komen we dan wel op de plek waar we heen willen? 

Er komt een stel aanrijden net gepensioneerd vermoeden wij, 

komen uit Friesland net over de afsluitdijk,  Bolsward en staan op een camping in Luxemburg.

Elke dag maken zij een toer op de E-bike.

We moeten links naar boven en richting Troisvierges in Luxemburg eventueel kun je van daaruit met de trein naar Clervaux.

Dat gaan we niet doen. Samen fietsen we nog een stukje omhoog en nemen dan afscheid van elkaar.

We worden ook nog ingehaald door 3 mannen die er een flinke vaart in hebben , , , hallooo daar , , succes hoor , roepen ze nog.

Het is pittig zo door het bos, maar wel even lekker uit de hete zon,

dan fietsen we nog een klein stukje door het open veld en zien we het bord van Luxemburg, dat hebben we maar weer ff gefixed schat.

We naderen het einde van het veld en moeten de weg oversteken, daar staan de drie mannen ons op te wachten, 

2 mannen staan tegenover elkaar te juichen als we tussen hun door fietsen. Super leuk. 

We komen nog één keer het stel tegen en weer staan we te praten met elkaar.  

Dan komen we in Troisvierges aan, het is inmiddels tegen half vijf en al die tijd nog niet gedronken behalve water,

water zijn we nu wel even zat. 

We vragen waar het centrum is en er wordt gezegd beneden aan de straat.

Waarschijnlijk heeft ze ons verkeerd begrepen,

want daar beneden was helemaal niets behalve een mooie slagerij wat tevens een traiteur en broodjeszaak is.

We kunnen een biertje en wijntje drinken en ik kan mijn telefoon opladen want die is inmiddels bijna leeg,

meteen boeken we een hotel.

We hebben besloten om toch maar met het openbaar vervoer te gaan, want inmiddels is het al half zes

en als we nog verder willen staat ons nog een rit van 2 a 2.5 uur te wachten.

Wegens werkzaamheden staat er een vervangende bus. 

we mogen instappen. Ronald zegt tegen de goedlachse chauffeur.

Betalen doen we achteraf wel even, want we blokkeren volledig het pad. 

De chauffeur zegt is goed, is dan wel honderd euro , , ja is goed hoor 100 euro zegt Ronald. allemaal moeten we lachen  

Zegt ie opeens weet je dat in heel Luxemburg het vervoer gratis is. oh ja dat had ik ergens gelezen. 

met 20 minuten zijn we in Clervaux , zo dat scheelde tijd. 

We stappen uit en worden geholpen door een collega van de chauffeur, hij verteld het verhaal aan zijn collega.

Ronald wil de chauffeur een briefje van 20 geven maar de man wilde het absoluut niet aannemen.

Ze wijzen ons de juiste richting en binnen 10 minuten zijn we bij het hotel. 

Prachtig mooi groot hotel, nette grote kamer. 

Zoals elke avond frissen we ons op door een douche te nemen. 

We gaan weer op pad op zoek naar lekker eten. Eerst lopen een rondje, Clervaux  is prachtig, ik kijk mijn ogen uit. 

Tegen de rotswanden staan huizen, bovenop de bergen staat een kerk, in het centrum staat een burcht.

Ronald ziet in eens in zijn ooghoek een sushirestaurant , wil je , , ben er gek op dus  jaaaa lekker.

We namen een Plateau met 66 stuks sushi en zelfs een soepje vooraf.

Het zag er spectaculair uit toen het gebracht werd, en wat hebben we heerlijk gegeten. 

In de kamer hebben we nog 1 drankje gedaan en zijn we heerlijk gaan slapen.

Vandaag maar circa 32 kilometer gefietst.

Dag 5

Donderdag 15 juni

✾ ✾ ✾

Op tijd opgestaan na wederom een goede nachtrust.

We gaan ontbijten in het ontbijtrestaurant.

Heerlijke dingen allemaal, we eten niet al te veel, want met een al te volle buik is het niet fijn fietsen. 

We besloten maar weer richting België te gaan terwijl ik thuis een mooie route uitgestippeld had,

maar helaas hadden we ons een beetje verkeken qua heuvels en de tijd daarvoor. 

Maar ach dan hebben we nog iets om naar uit te kijken.

Aangezien we in het dal lagen, goh hebben we dit niet al eens eerder meegemaakt,  moesten we weer omhoog fietsen, en niet zon klein beetje ook.

Dit keer moeten we meer lopen, want het is toch echt te stijl.

We rijden een vrouw voorbij.

Fiets helemaal volgeladen, twee tasjes aan het voorwiel, mandje voorop ook nog een tas aan het stuur,

achter hangen twee grote fietstassen en daarbovenop een mand met een hondje erin, bleek dat voorop ook een hondje in een mandje zat. 

Zij was een Poolse en al een maand aan het fietsen, we hadden echt respect voor haar.

Eenmaal bijna boven zien we het stel aan komen rijden en we beginnen alle vier te lachen.

Nou ja zeg komen we mekaar weer tegen. Wat een gezelligheid en weer staan we een poosje te praten.

Ik zeg kopje koffie erbij. Ja we moeten maar weer doorgaan zegt de man. Ja laten we dat maar doen. 

Zeg nog tegen Ronald hadden we maar telefoonnummers uitgewisseld,

kunnen we misschien een keer afspreken en bij kletsen, wat een leuke mensen waren dat.

Een stukje rijden wij de heuvel af maar moeten dan linksaf,

we zien het lagere gedeelte waar we eerder fietste steeds verder van ons vervagen.

We rijden door twee hele kleine dorpjes waar niets te halen valt.

Dan gaan we een pad op met veel losse stenen.

De omgeving ziet er prachtig uit,

maar we moeten veel omhoog lopen want het is geen doen over die stenen te fietsen.

Er komt een jongen van in de twintig voorbij op een mountainbike en is helemaal door het dolle heen hij schatert het uit. 

Daardoor merken we dat er een echo is. Ronald roept hard echo en ja er komt een echo . 

Waarschijnlijk daardoor komen de koeien naar ons toe gerend. Ze zijn erg nieuwsgierig en blijven bij ons. 

Tot dat wij echt weer verder moeten, ze lopen nog een stukje met ons mee. Maar dan nemen we toch echt afscheid van alle Bertha's 

Je zou er toch zo eentje mee willen nemen, wat een lieverds. 

Eindelijk rijden we weer een dorpje in, bij een schooltje vragen we of er ergens iets is waar we kunnen drinken

uiteindelijk begrijpen ze ons en om de hoek is er wel iets, dus wij dachten een cafétje of iets dergelijks. 

Het blijkt een supermarktje te zijn, maakt niet uit we waren allang blij. 

Ronald heeft een blikje bier, ik een blikje bacardi-cola , water en een zakje Bugles.

Aan de zijkant van het pand liggen zakken aarde en dat doet dienst als stoel.

Daar zitten we dan als twee zwervers, de mensen moesten lachen net als wij. 

Als de drankjes en de chips op zijn fietsen we weer verder.

We fietsen een lang stuk over de Vennbahn, dan moeten we afslaan.

De routebeschrijving is wat onduidelijk en daardoor rijden we een stukje verkeerd, we gaan het stukje weer terug, 

maar dan zitten we eindelijk weer in de goede richting.

We gaan langs het bos en vervolgens moeten we door het bos. 

We nemen 5 minuten pauze door een slaapplek te reserveren,

het wordt een wegrestaurant wat nog geen 10 minuten verderop is.

Tien minuten leken wel twintig minuten. Wederom over grof wegdek en moeten we weer stukjes lopen.

Eindelijk zijn we op een B-weg en komen we bij het wegrestaurant Aux Massotais  in Petites Tailles. 

We zetten onze fietsen neer en halen de belangrijkste tassen eraf.

We gaan naar binnen en aan de bar zitten een aantal mannen die ons van top tot teen bekijken. 

Aan de serveerster vraag ik naar de eigenaar en die wordt gehaald , , Hallo welkom.

Hier is jullie sleutel van kamer 8.

Zijn jullie op de fiets , , kom maar met de fietsen naar de achterkant dan zetten we die veilig weg. 

We doen wat hij zegt en de fietsen zetten we in een voormalige doucheruimte,

het terrein achter het wegrestaurant / hotel was tot een aantal jaren terug een camping. 

We lopen terug met onze bagage en gaan meteen naar boven. 

we nemen niet meteen een douche want het is al kwart over zes en in het restaurant is het nu nog een beetje rustig,

 straks loopt het vol met chauffeurs, dan is het handig als we op tijd naar het restaurant komen. 

Geen probleem.

We gaan zitten en bestellen een rosé en een biertje. 

Voor Ronald is het altijd een uitdaging om een lokaal biertje te kunnen scoren en wederom is het gelukt,

hij heeft een Bel pils en hij smaakt goed. 

Er staan mooie gerechten op de kaart, het is moeilijk kiezen 

Voor het voorgerecht gaat Ronald voor een Carpaccio naar de hand van de Chef

en ik ga voor gegratineerde champignons. Beide smaakte erg lekker 

Het hoofdgerecht bestaat uit een stoofpotje Wildzwijn voor Ronald en Biefstuk voor mij,

Ik hoorde een Chauffeur tegen de ander zeggen dat hij de biefstuk moet nemen, want die was top. 

Nou inderdaad een beste biefstuk, de zachtheid als boter en de smaak perfect beide geserveerd met groente, salade en friet.

We raken aan de praat met drie mannen achter ons, twee komen er uit Friesland

en de ander uit Brabant alle drie werkzaam bij het zelfde bedrijf. 

We praten en lachen wat af. 

De Brabander loopt naar zijn vrachtauto en komt weer terug met een doos.

Hij zet een paar zakjes Jelly Beans op tafel en zegt zo dat is voor jullie, geniet ervan.

Wat een aardige mannen waren die Hans, Simon en Chris. 

De mannen gaan naar hun slaapcabine en wij naar onze kamers.

Gereden kilometers waren vandaag circa 39 

Dag 6 

Vrijdag 16 juni 

✾ ✾ ✾

De volgende ochtend zijn alle vrachtauto's weer weg.

Wanneer we beneden komen zien we dat wij niet de enige zijn,

er is nog een stel aan het ontbijten.

We hebben wederom een leuk gesprek met de eigenaar, maar we moeten toch echt onze spullen pakken en vertrekken. 

We hebben een super gezellig verblijf gehad.

Om half tien zitten we op onze stalen ros richting Wezet (Vise)

We fietsen veel over de provinciale wegen, vaak rijden er vrachtauto's vlak langs ons en dan ik knijp ik m wel even.

Soms rijden we zo hard naar beneden dat ik heel nieuwsgierig ben hoe hard we eigenlijk gaan,

het metertje geeft 42 km aan.

Je hoeft dan niet zoveel moeite te doen om weer boven te komen. 

Na anderhalf uur nemen we een koffie bij snackbar Lucifer in Werbomont. 

 Een poosje hebben we vlakke wegen, maar dat kan niet natuurlijk niet lang duren en inderdaad de hoogtes komen er weer aan.

Het was soms te stijl om te fietsen.

Eindelijk zijn we op het hoogste punt aangekomen, gelukkig is er een sandwicherie

waar we een ontzettend lekkere bijzondere cappuccino kunnen drinken,

hij is zo lekker dat we er nog maar één bestellen, trek in eten hebben we niet.

We stappen weer op en toefen lekker naar beneden. 

en af en toe weer naar boven. We fietsen een stuk door Luik en rijden langs de Brouwerij Jupiler,

we passeren plaatsjes als Aywaille, Florzee en Manhay en rijden dan Wezet binnen binnen.

Om kwart over zes zitten we te genieten van een drankje en laten we onze benen even tot rust komen. 

Het is weer tijd om een kamer te boeken, en is nog 1 kamer voor een schappelijke prijs en

boeken die snel voor we straks ergens onder de brug kunnen slapen. 

Niet veel later komen we bij receptie van het hotel, de vriendelijke man zoekt in een glazen pot onze sleutel 

ik vond het al raar dat hij zo lang moest zoeken, we krijgen de sleutel en hij verteld dat onze kamer op de eerste etage is en kamer 6 

Wanneer we boven komen, snappen we waarom die man zo aan het zoeken was naar de sleutel. 

alle kamers hadden de naam van een hoofdstad en wij kregen kamer Amsterdam. 

Prima kamer met airco, dat was heel erg welkom. 

Snel een douche genomen en richting restaurants. 

We hadden aardig trek gekregen. 

We gaan zitten op het terras bij de Italiaan Santa Rosa Pizzaria. 

We bestellen een fles Rose.

Als voorgerecht heeft Ronald Calamares en ik Vitello Tonato

Het voorgerecht is een bord vol, benieuwd naar het hoofggerecht.

Ronald had Schnitzels met salade en patat en ik een spaghetti Bologna 

My god wat was dat enorm veel, Ronald kreeg met moeite zijn bord leeg en ik ben halverwege gestopt. 

Het was wel heel erg lekker. 

We lopen nog een rondje en blijven hangen bij een zaak waar karaoke is.

We nemen hier nog een afzakkertje en hebben de grootste lol.

We gaan weer terug naar het hotel voor een laatste nacht, voor we weer kunnen slapen in ons eigen bed.

Slaap lekker. 

Gereden kilometers zijn vandaag 

circa 80

Dag 7 

Zaterdag 17 juni

✾ ✾ ✾ 

Om Kwart voor negen vertrekken we uit het hotel.

We rijden een prachtige route langs het water,

dan moeten we rechtsaf een stukje omhoog en weer linksaf het landschap in.

Het is een mooi stukje fietsen. Kwartiertje later rijden we weer de grens over in Maastricht.

We gaan zitten op het terras bij Van Buuren  op het OLV Plein. 

We zitten hier perfect, aangezien we geen ontbijt bij het hotel geboekt hadden,

nemen we hier nu een een vroege lunch het is inmiddels half 12.

We kunnen een 12 uurtje bestellen 

Bestaande uit een gebakken ei, mini carpaccio, bourgondische kroket en alles op een bruine snee brood.

We nemen er een glas bubbels bij om te toosten op een heerlijk weekje,

met flinke hoogtes, pittoreske plaatsen, prachtige landschappen, 

heerlijk eten en drinken, en leuke mensen.

Weer een mooie fietsvakantie om nooit te vergeten.

Trouwens, we denken er nu wel over om met de tijd een Electrische fiets te gaan aanschaffen 

mocht u ons willen sponseren mag dat natuurlijk altijd.  

Vandaag hadden we maar circa 16 kilometer gefietst 

van Maastricht met de trein naar huis jawel via een omweg wederom wegens werkzaamheden aan het spoor. 

We zaten meer in de trein dan op de fiets vandaag.