Dag 1 14 sept.
Eindelijk , , , we zitten in het vliegtuig vakantiemodus aan.
Even terug naar afgelopen maandag.
In de nacht en in de ochtend werd ik wakker van mega kiespijn.
Die dag 2 keer naar de tandarts geweest en daarna geen pijn meer,
pffffhhh was al bang dat ik in Griekenland zou zitten met kiespijn en daar had ik nou echt geen zin in.
Woensdagnacht staan we om 3 uur op, om half 5 zitten we bij Laura in de auto richting Schiphol.
We hadden een taxi geregeld en weer afgebeld, Laura stond er op om ons te brengen,
aangezien zij toch moest werken, was het 2 vliegen in 1 klap.
We lopen een rondje, drinken koffie en praten wat, dan nemen wij afscheid van elkaar.
Om 7 uur gaan we de lucht in, daar genieten we van een prachtige zonsopkomst, een broodje en kijken we een filmpje.
Prompt krijg ik weer kiespijn, gelukkig heb ik flink wat pijnstillers meegenomen.
3 uur later zet de piloot de landing in. Wanneer de wielen de Griekse bodem raakt,
trekt de piloot hard aan de rem, de landingsbaan is kort.
Iedereen schrikt even, maar al snel zijn we allemaal weer opgelucht.
We nemen plaats in de touringbus die ons en de rest van de vakantiegangers naar hun bestemming zal brengen.
De chauffeur maakt een mooie toer door de bergen.
Na iets meer dan een uur zijn we aangekomen in ons hotel.
We moeten nog een half uurtje wachten voor we de kamer in kunnen en in de tussentijd genieten we van een lunch.
Dan kunnen we de kamer in, prima gezinsappartement, 2 slaapkamers, badkamer een frans balkon en een groot balkon.
We maken een sprint naar het zwembad en genieten volop.
Wat later gaan we richting zee, wat aan de overkant van de weg ligt.
We hadden eerder gelezen dat er zandstranden en kiezelstranden zijn,
wij hebben de mazzel dat ons hotel aan een zandstrand ligt.
Gewapend met waterschoenen en snorkelset stappen we via grote stenen het water in.
Ronald en ik genieten volop van de visjes om onze benen.
Alexandra vind het helemaal niks die vissen en koopt een doorzichtig opblaasbed en gaat daarop liggen.
Zo kan ze de vissen goed zien zonder dat ze om der heen zwemmen.
In de avond gaan we eten in het restaurant met uitzicht op zee. Heerlijk gegeten.
We maken een flinke wandeling en komen mensen tegen uit het vliegtuig die ook nog voor ons zaten in de bus.
We staan even te praten met de man, zijn vrouw en dochter.
Het blijkt dat de man kort bij hetzelfde bedrijf in Rotterdam heeft gewerkt als Ronald, beide mannen hebben wat overeenkomsten.
Wij lopen verder en komen aan bij een restaurant die wij als tip van de mensen kregen om eerdaags een hapje te eten.
Voor nu bestelden we een drankje en een fles water. Van het lopen hebben we aardig dorst gekregen.
Doodmoe stappen het bed in na een hele lange dag en slapen we alle 3 als een roos.
Dag 2 15 sept.
Vanochtend zijn we om 8 uur opgestaan.
Op ons gemak hebben we ons klaargemaakt om richting het ontbijt te gaan.
Van een prima ontbijt genoten in de ontbijtruimte aan het zwembad.
Na het eten heb ik mijn camera gehaald en heb ik een stukje gelopen.
In de tussentijd deden Alexandra en Ronald hun ding.
Na mijn rondje kwamen wij elkaar weer tegen en zijn we weer heerlijk bij het zwembad gaan liggen.
Halverwege de dag zijn we verderop gaan lunchen bij Cleopatra.
Naast ons zit een stel, hij een Hagenees, zij een Rijswijkse.
We raken aan de praat, zij vertellen dat ze hier al 10 jaar op het eiland komen en hebben het nog steeds ontzettend naar hun zin.
Wat een leuke mensen.
We eten een heerlijke Pita Giros en drinken er een coctail en een biertje bij.
Dan lopen we weer terug en gaan weer liggen aan het zwembad.
In de avond hebben we in het restaurant gegeten.
Na het eten genieten we van live music op het terras,
ik heb zelfs nog met de Grieken mee gedanst.
Wat een leuke avond was het.
Dag 3 16 sept.
Al vroeg word ik wakker van een schorre haan.
We genieten wederom van een goed ontbijtje met uitzicht op het zwembad en de zee.
Het is hier heerlijk vertoeven.
Op het strand staan een tiental bedjes, het viel ons op dat mensen hun handdoekje al neerlegde voor het ontbijt.
Wij verwachten dat de bedjes al bezet waren,
daarom hebben we de planning gemaakt om weer aan het zwembad te liggen en naar zee te gaan wanneer we daar zin in hebben.
Toch ben ik even gaan kijken en prompt zijn er meer bedjes vrij dat dat ze bezet zijn.
We zijn meteen neergestreken. Heerlijk liggend in het zonnetje en af en toe afkoelen in de zilte zee.
Gisteravond en vandaag hebben we flink zitten appen met Laura en Tim in de groepsapp.
We hebben er weer een lachrimpel bijgekregen wat hebben we gelachen met z’n allen.
In de middag zijn we met de taxi naar Marathokambos gegaan, de taxi stopte in de haven.
Prachtige luxe zeilboten en traditionele bootjes liggen er aangemeerd.
Een prachtige bruid met haar vader komen aangereden en stappen in het bootje
er worden foto’s van hun gemaakt en even later varen ze weg.
Bij restaurant Tratto hebben we kleine hapjes besteld zoals tatziki, halloumi met tomaat en basilicumolie,
aubergine uit de oven met kaas en calamaris uiteraard op Griekse wijze,
alles smaakt zo ontzettend zalig, het is dat we alle topjes aan de vingers nog hebben.
Nadat alles op is lopen we een rondje door de haven en de dijk.
We krijgen melding dat er in Turkije brand woed,
dat is hier duidelijk te zien door de rook die over waait.
We lopen weer terug en kopen wat in de enige cadeauwinkel die er in het dorpje is.
Ondertussen komen we de mensen uit Rotterdam tegen die op het terras zitten die zij ons als tip hebben gegeven.
We lopen weer verder en komen dan het gezin uit het vliegtuig tegen, wederom staan we weer te kletsen.
We settelen ons op het terras, een tafeltje naast de Rotterdammers.
Een vriendelijke ober die precies weet hoe hij zijn waar verkopen moet,
neemt onze bestelling aan, we laten ons niets aanpraten, behalve dat kleine flesje ouzo dan.
De drankjes en appetizers worden gebracht.
Na lang getafeld te hebben, lopen we naar het pleintje terug waar we aangekomen zijn.
Er staat geen taxi. Het lukt ons niet om een taxi aan de lijn te krijgen.
Aan een vrouw die op het terras zit vraag ik of zij voor ons wilt bellen,
in eerste instantie lukt het haar ook niet, gelukkig het lag niet aan ons.
Na zo’n 10 minuten zitten we goed en wel in de taxi en de mensen uit het vliegtuig lopen de taxi voorbij.
We zwaaien en zeggen , , tot morgen.
Tot nu toe zagen we elkaar iedere dag, morgen vast ook wel weer.
Binnen 10 minuten zijn we terug bij ons hotel.
We gaan nog even op het balkon zitten maar gaan dan moe maar voldaan het bed in.
Dag 4 17 sept.
Omdat we aan de achterkant van het complex zitten,
waait er s’nachts een flinke storm vanuit het noorden waardoor er 1 stoeltje de hele nacht van links naar rechts ging,
dat maakte dat Ronald en ik vaak wakker waren.
Na een goeie douche nemen we snel een ontbijt en om kwart voor 10 zitten we klaar voor de bus.
Vandaag doe we een bustour over het eiland.
Verschillende plaatsjes en bezienswaardigheden is er voor ons gepland.
De leuke gezellige chauffeur Adonis reed ons via de bergen naar Timo de pottenbakker.
Timo liet ons zien hoe het potten bakken in zijn werk gaat.
We kochten een souvenirtje.
Om de hoek is er een winkel voor honing en kruiden,
er werd ons een uitleg gegeven en daarna konden we proeven en smeren.
Dan vervolgen we onze weg naar het Megali Panagia Klooster,
een prachtig klooster wat ik vind dat een beetje een Duitse uitstraling heeft.
De Monnik houd alles goed in de gaten en nadat we het alles gezien hebben rijd Adonis ons naar Pythagorion.
Ida de reisleidster begeleid ons naar de blauwe straatjes, daar wordt door iedereen een hoop foto’s gemaakt.
Aan de haven hebben we de lunch genuttigd.
Het was weer zalig en de serveerster was ontzettend leuk.
We hebben niet veel tijd meer, snel rekenen we af.
Prompt wanneer we van het terras aflopen komen we de familie uit het vliegtuig tegen,
inmiddels hebben we ons aan elkaar voorgesteld en weten we elkaars naam Richard, Cora en Nathalie.
We vertelden dat we niet zoveel tijd hadden,
dus nemen we afscheid en lopen we via de winkelstraat richting bus.
Met een klein gevuld tasje stappen we de bus in.
We rijden verder naar de olijfolie proeverij.
De man van het bedrijf heeft een heleboel over de oliën te vertellen,
hij was niet goed te verstaan en praatte veel te snel, maar we begrepen de man zo goed als mogelijk.
De 4 verschillende oliën die we mogen proeven smaken prima.
De chauffeur brengt ons naar de volgende , , , een wijnproeverij.
Prachtige boerderij, veel rijen druivenbomen,
er liggen druiven te drogen in de buitenlucht onder olijfbomen.
We worden vriendelijk ontvangen door een jonge vrouw.
Zij verteld het één en andere over de Samos wijnen.
Na 6 wijntjes geproefd te hebben word het tijd om de bus weer in te gaan,
gelukkig waren het kleine beetjes dus gingen we niet lallend de bus in.
Op de terugweg brengen we de meeste mensen naar hun hotel in Mykali
en klein aantal mensen naar hun hotel in Kampos vlakbij Votsalakia,
niet veel later zijn wij ook weer terug bij ons hotel.
We brengen onze aankopen naar de kamer
daarna eten we hapje en drinken een afzakkertje om de dag af te sluiten.
Dag 5 18 sept.
Tijdens het ontbijt zijn we aan het bekokstoven wat we deze dag kunnen doen.
De manager raad ons aan om een auto te huren,
wat we eigenlijk al wilden, Ida de reisleidster is voor ons bezig geweest maar het was haar nog niet gelukt.
De manager ging meteen bellen en voor woensdag heeft hij een auto geregeld.
Aangezien het vandaag meer waait dan de andere dagen
besluiten we een stuk te gaan wandelen en in de middag weer bij het zwembad te liggen.
We lopen over het strand, tot we bij rotsen komen en niet meer verder kunnen.
We lopen een klein stukje terug en bij een strandtentje nemen we een ijskoffie.
Op de Griekse eilanden leven heel veel katten, ook hier op Samos hebben we er al tientallen gezien.
Bij het strandtentje staan 6 tafeltjes met ieder 4 stoeltjes,
op de helft van de stoeltjes liggen er katjes te slapen.
We betalen en lopen een pad op naar de weg ,
daar staat op het bord dat de f1 Zandvoort live te bekijken is,
We moesten even lachen.
Inmiddels hebben we trek gekregen,
we gaan naar restaurant Cleopatra.
Wederom genieten we weer van een zalige lunch.
We hebben er al eerder gegeten, de eigenaar Costas herkende ons meteen.
Terwijl we de rekening vragen krijgen we ieder een plak warme cake en dat smaakte erg goed.
Meteen na het eten duiken we het zwembad in.
Tegen zessen wordt het tijd om ons op te frissen voor het diner.
We gaan zitten aan het tafeltje waar we gister ook zaten,
en krijgen een heerlijke maaltijd.
We lopen na het eten een stukje door de straat en belanden in Cafe Evis,
daar bestellen we alle drie een cocktail.
Even later lopen Richard, Cora en Nathalie voorbij, we nodigen hun uit om bij ons te zitten.
We leren elkaar een beetje kennen en hebben het allemaal reuze naar de zin.
Op een gegeven moment wordt het tijd om ons bedje op te zoeken.
Dag 6 19 sept.
Sinds 2 dagen hebben we niet alleen de luiken dicht maar ook de deuren en ik moet zeggen dat ik beter slaap.
Ronald wordt zoiezo een aantal keer per nacht wakker.
Doordat we een gezellige avond gister hadden lagen we wat later in bed,
ik ben net in slaap gevallen of ik hoor Ronald zeggen dat Alexandra in de badkamer aan het overgeven is,
nadat ik haar vraag hoe het gaat val ik snel weer in slaap.
Na een korte nacht gaan we dan ook laat ontbijten.
Bij de receptie doorgegeven dat Alexandra niet te zwaar wilt eten,
ze kan dan een maaltijd van de kaart kiezen.
Alexandra gaat liggen bij het zwembad en Ronald en ik gaan een wandeling maken.
Dit keer lopen we de andere kant op.
Op het strand zien we de mooiste steentjes liggen.
Binnen no time zit onze broekzakken helemaal vol.
Mijn Camera loopt al aardig vol met alle mooie momenten en plaatsjes die we tegen komen.
We komen weer aan bij rotsen en besluiten om weer via de weg terug te lopen.
Bij de banketbakker bestellen we een grote cappuccino en rusten we even uit,
het is nog een aardig stukje terug lopen.
Bij terugkomst gaan we weer lunchen bij Cleopatra het eten is ook zo lekker.
Na een goeie lunch je raad het vast al zochten we alle 3 het water weer op.
Ronald en ik namen een duik in zee en Alexandra in het zwembad,
later voegen wij ons ook bij Alexandra.
De teint op ons lichaam wordt al aardig donker.
Tijdens het diner kregen wij stoofvlees en Alexandra kiest voor spaghetti Carbonara zonder ui, knoflook en paprika.
We doen nog een kaartspelletje dan druipt Alexandra af naar de kamer,
wij nemen nog plaats in het café gedeelte.
Gezellig muziek wordt er gespeeld en dan druipen wij ook af naar de kamer.
Dag 7 20 sept.
Om 9 uur wordt onze huurauto gebracht. Aardige vent legt nog het één en ander uit.
Wij pakken nog wat spullen die we mee willen nemen.
We rijden naar Kaladakia cave, er is een hele stijle brokkelige weg naar beneden,
we durven het niet aan om naar beneden te gaan
(later hoorden we dat het pad na een paar meter beter te bereiden was).
Wij zijn verder gereden naar Patanos één van de oudste plaatsjes op Samos.
Hele oude huisjes, steile paadjes en die paar oudere mensen
die we tegen komen zijn uitermate vriendelijk zoals eigenlijk de meeste Samioten.
De route geeft aan dat we door het plaatsje moeten rijden,
wat erg krap is en bijna niet te doen, maar uiteindelijk lukt het.
We rijden verder door naar Koteika, voor je het weet zijn we er weer doorheen.
We krijgen opeens de melding WELKOM IN TURKIJE.
We kregen de waarschuwing al van de reisleidster,
geen aandacht aan besteden en je mobiele gegevens uitzetten.
Verder naar beneden komen we langs de wijnboerderij, marinebasis en de olijfoliefabriek.
We rijden Karlovasi binnen en parkeren de auto.
We lopen naar de haven en eten een hapje.
Dan gaan we weer naar de auto en vinden dat we hier te lang geweest zijn,
deze plaats is niet heel aantrekkelijk vinden wij.
We rijden richting Kokari een mooie route door de bossen en langs het water.
Aangekomen in het plaatsje zijn we erg blij verrast.
Gezellige winkeltjes, mooie pandjes en leuke strandtentjes
met goeie strandbedjes op kiezelstranden en prachtig azuurblauw water.
Ronald gaat zitten bij een strandtent terwijl wij de winkeltjes bekijken.
Dan gaan we even bij hem zitten.
Vanaf Kokari gaan we via Kedros het bos en bergen weer in
dan komen we aan in Pythagorion, dit was ook een mooie route met vele vergezichten.
De auto parkeren we en moeten een stukje lopen, via de winkelstraat lopen we de haven in.
We hebben er weer een mooie wandeling van gemaakt.
Bij het restaurant waar we zondag geluncht hebben,
vragen we aan dezelfde serveerster of wij meiden van het toilet gebruik mochten maken,
Thuis in Nederland ben je gewend om geld te betalen voor het gebruik van het toilet als je geen consumptie neemt,
daarom willen wij haar een euro geven,
maar daar wilt ze niets van weten, dat is namelijk niet gebruikelijk.
Dat zouden ze bij ons wel mogen afschaffen
We krijgen nog een visitekaartje waar ik om vroeg en nemen afscheid.
Het was weer een leuke ontmoeting, we zullen haar niet gauw vergeten.
We willen graag voor het donker in Votsalakia terug zijn,
in het donker door die bergen is niet een heel fijn idee.
Alexandra rijd weer langs de kust en door de bergen terug, we gooien de tank nog even vol.
Terwijl we aankomen bij het tankstation is het nog schemerig
en wanneer we wegrijden is het donker.
Een paar minuten later zijn we weer in Votsalakia.
De tijd voor het diner is van 18.00 tot 20.00 uur,
nou zijn ze niet heel moeilijk, we komen om 20.00 uur binnen.
De vrouw van de manager ziet ons met een grote tas met aankopen binnen komen,
zij vraagt ons of we een leuke dag hebben gehad en we laten zien wat we in de tas hebben.
Zij vond het prachtig,
haar man komt er ook bij staan en was ook nieuwsgierig vooral wat er zich in de tas bevond.
Hij vraagt of hij de tas even mag vast houden,
en gaat er snel mee vandoor, hij heeft de tas weggezet.
Hij en ik hebben de avond ervoor afgesproken dat Alexandra onze tafel zou serveren,
met veel Ferme heeft ze dat dan ook gedaan.
Hij vond dat ze der werk goed gedaan heeft en krijgen onze tas met aankopen weer terug.
Zij doen het serveren anders dan dat wij doen,
zij zijn dan ook erg verbaasd hoe Alexandra het allemaal heeft gedaan.
Ik vertelde dat het personeel aan het strand in Zandvoort in de leer kan.
We hebben de grootste lol met iedereen, we genieten de rest van de tijd in het restaurant.
We nemen afscheid van het personeel,
we hebben zo’n leuk contact met iedereen gekregen.
Aangezien in het café Evis muziek was,
zijn we daar even gaan kijken met een drankje.
Het was er super gezellig.
Een bandje maakte goede muziek, één van de serveersters zong een paar nummers.
Maar toen werd het tijd om te gaan.
Eenmaal in de kamer pakken we het meeste in en dan hebben we een date met ons bed.
Dag 8 21 sept.
Vroeger dan normaal komen we aan bij het ontbijt,
na het eten nemen we nogmaals afscheid van de andere personeelsleden en enkele gasten.
In de kamer pakken we de rest van de spullen in.
We leveren de sleutel in bij de manager en ook van hem nemen we afscheid.
We beloven contact met hem op te nemen om foto’s door te sturen.
We hoeven niet lang te wachten op de bus.
Chauffeur Adonis brengt ons naar de luchthaven wat een leuke vent.
Op de luchthaven staan we te kletsen over de vakantie met onze vrienden.
Ida staat bij de incheckbalie en ook van haar nemen wij afscheid Top vrouw complimenten.
Met 20 minuten vertraging vliegen we de lucht in.
Dag Samos Dag Griekenland
Het was een prachtige vakantie.
Reactie plaatsen
Reacties